Kliknij obraz, by obejrzeć go w powiększeniu
Dziedziczka m.in. majątku Pieścidła, które od 1938 r. do lat 2000. (z przerwą na czas wojny) było dzierżawione przez Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi jako źródło zaopatrzenia Lasek w płody rolne.
Dębscy byli rodziną o „starożytnym” rodowodzie, którą wspomina Bartosz Paprocki w swym herbarzu z roku 1584. Wywodzili swój ród z województwa krakowskiego, gdzie ich rodzinnym gniazdem była wieś Dębska Wola. W połowie XVI wieku przenieśli się w okolice Płocka, gdzie nabyli dobra ziemskie i założyli osadę, którą na pamiątkę swego pochodzenia nazwali Dębsk. Pierwszym znanymDębskim był poborca generalny województwa płockiego, Paweł.
Bronisław
Karol Dębski był synem Apolinarego Dębskiego herbu Prawdzic i
Róży z Habermanów. Apolinary Dębski (1799-1877) –
nadleśniczy leśnictwa rządowego Augustów, następnie inspektor
objazdowy wszystkich leśnictw rządowych w guberni augustowskiej, po
śmierci małżonki podał się do dymisji i w 1849 roku nabył dobra
Przybojewo, gdzie przez 16 lat zajmował się wychowaniem dzieci i
gospodarstwem rolnym, które zdał następnie synowi Bronisławowi.
Na
temat Bronisława Dębskiego Teodor Żychliński pisał: jeden z
najznakomitszych ziemian-rolników na Mazowszu, dobra swoje
Przybojewo urządził wzorowo a nabywszy jeszcze wsie Szczurowo, Goworowo
i Pieścidła, gospodarstwo w nich wielce ulepszył, włościan odseparował
i służebności usunął. Majątki jego są w stanie kwitnącym. W 1873 roku
Bronisław
Dębski poślubił Teklę Święcką, córkę Antoniego i Joanny,
właścicieli majątku Rzewin. Z małżeństwa tego narodziło się siedmioro
dzieci: Bronisław Antoni, Stefan, Witold, Zygmunt Jan, Antoni
Mieczysław oraz Maria Regina i Aniela Róża.
Rodzice i większość rodzeństwa Anieli Tryniszewskiej pochowani są w rodzinnej kaplica grobowej Dębskich na cmentarzu parafialnym we wsi Grodziec.
Spośród rodzeństwa Anieli najbardziej znaną postacią jest brat Bronisław Dębski (1874-1927), doktor nauk bilogicznych, entomolog, przyrodnik, który doktoryzował się na Uniwersytecie w Bonn pod kierunkiem Edwarda Strasburgera (rozprawa doktorska O budowie i mechanizmie ruchów liści u marantowatych z 1897 roku), zarazem autor prac poświęconych zagadnieniu podziału jądra u ramienic, które przyniosły mu opinię specjalisty w dziedzinie anatomii i cytologii roślin. Badania naukowe Bronisław Dębski kontynuował w rodzinnym majątku ziemskim, gromadząc zbiory botaniczne entomologiczne oraz biblioteczkę naukową (materiały te uległy zniszczeniu wraz z całym majątkiem podczas pierwszej wojny światowej). W 1917 roku przeniósł się do Egiptu, gdzie był aktywnym członkiem i wiceprezesem Towarzystwa Entomologicznego w Kairze, a swoje artykuły ogłaszał w periodyku „Mémoires de la Societé Entomologie d’Egypte”. Ze względu na szacunek, jakim cieszył się w egipskim świecie naukowym, imię jego nadano kilku nowym gatunkomowadów