Kliknij obraz, by obejrzeć go w powiększeniu
Włodzimierz Stanisław Ścibor-Rylski herbu Ostoja (ur. 14 kwietnia 1914 we Lwowie, zm. 19 września 1939 w Sierakowie w Puszczy Kampinoskiej) - podporucznik rezerwy kawalerii Wojska Polskiego, działacz katolicki, prawnik, uczestnik wojny obronnej we wrześniu 1939.
Uczęszczał do jednego ze lwowskich gimnazjów,
egzamin maturalny zdał w 1931. W 1935 ukończył studia prawnicze na
Uniwersytecie Lwowskim, zdobył również wykształcenie rolnicze na
dwuipółletnich Wyższych Kursach Rolniczych Turnaua. Był aktywnym
działaczem Stowarzyszenia Katolickiej Młodzieży Akademickiej
"Odrodzenie", już od czasów gimnazjalnych uczestnicząc w pracach
oświatowych i charytatywnych; w latach 1933-1935 prezesował kołu
"Odrodzenia" na Uniwersytecie Lwowskim, a od 1932 wspólnie z
Jerzym Turowiczem redagował biuletyn organizacji "Dyszel w głowie", na
łamach którego zamieszczał artykuły o społecznym zaangażowaniu
katolików. Działalnością charytatywną zajmował się
również jako członek Towarzystwa św. Wincentego a Paulo.
W latach 1935-1936 odbywał służbę wojskową. Ukończył Szkole
Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu (X rocznik) i odbył
praktykę w 9 Pułku Ułanów Małopolskich w Trembowli. Po
zwolnieniu z wojska przeniósł się do Warszawy, gdzie odbył
praktykę zawodową w miejscowej Izbie Rolniczej. Działał w tym okresie w
warszawskim kole "Odrodzenia". W 1937 osiadł w majątku Kolińce (powiat
tłumacki). Powołał do życia Kółko Rolnicze w Trembowli,
prowadząc w nim następnie działalność oświatową, a w Kolińcach
pobudował okazały dom; założył też rodzinę, poślubiając w październiku
1938 Teresę Wandę Sokołowską, także działaczkę "Odrodzenia".
W obliczu zagrożenia wojennego w sierpniu 1939 zmobilizowany został do
9 Pułku Ułanów Małopolskich i wyznaczony na stanowisko
dowódcy 1 plutonu w 4 szwadronie. Poległ 19 września 1939 w
walkach w Puszczy Kampinoskiej. Pośmiertnie odznaczony został Srebrnym
Krzyżem Orderu Virtuti Militari oraz czterokrotnie Krzyżem Walecznych.
Zwłoki Ścibor-Rylskiego odnaleziono i zidentyfikowano jesienią 1940.
Link do Wikipedii z biogramem Wodzimierza Ścibor-Rylskiego, z którego zaczerpnięto niniejszą treść.