Ks. Antoni Marylski

Nagrobek

Kliknij obraz, by obejrzeć go w powiększeniu

Biogram

Antoni Marylski herbu Ostoja (ur. 21 października 1894 w Pęcicach, zm. 21 kwietnia 1973) – polski działacz społeczny, duchowny katolicki.

Był synem działacza obozu narodowego, posła Antoniego Marylskiego, którego imię nosił. W czasie I wojny światowej był pielęgniarzem, a w 1916 roku wstąpił do pułku kijowskiego i został skierowany na front galicyjski skąd przeniósł się do Petersburga by podjąć naukę w tamtejszej Cesarskiej Szkole Kawaleryjskiej. Po wybuchu rewolucji na własną odpowiedzialność poddał opuszczoną przez władze szkołę. Następnie wstąpił do 1 Pułku Ułanów Krechowieckich. W 1918 roku w czasie oblężenia Bobrujska zwrócił się z prośbą do dowódcy pułku o pozwolenie na opuszczenie szeregów. Motywem podjęcia tego kroku było łamanie przykazania nie zabijaj, niezgodne z chrześcijańską zasadą miłości bliźniego. Po otrzymaniu pozwolenia na opuszczenie szeregów, mimo iż w tym okresie odszedł od Kościoła podjął w Petersburgu działalność mającą na celu świadczenie o chrześcijańskiej miłości. Zły stan zdrowia zmusił go do przerwania misji i powrotu do Polski w 1919 roku. Po powrocie do zdrowia, za wstawiennictwem ojca uzyskał zatrudnienie w polskim konsulacie w Paryżu i podjął studia w Szkole Nauk Politycznych i Ekonomicznych. Kolejny raz choroba przerywa jego zajęcia. Leczył się we Włoszech i na południu Francji. Na nawrócenie Antoniego Marylskiego wpłynęły kontakty z Jacquesem Maritainem, Władysławem Korniłowiczem i Matką Elżbietą Czacką. Od lipca 1922 roku związał się budową osiedla Zakładu dla Niewidomych w Laskach i pracował tam przez całe życie jako administrator „Dzieła Triuno”. W latach trzydziestych podjął studia teologiczne we Fryburgu. Był współzałożycielem kwartalnika Verbum. W okresie okupacji niemieckiej jako członek Armii Krajowej należał do kierownictwa grupy „Zachód”, będącej jednostką Grupy Kampinos, która w porozumieniu z Delegaturą Rządu zajmowała się opieką moralno - patriotyczną i organizacją oporu ludności polskiej.

Po II wojnie światowej uczestniczył w odbudowie ośrodka w Laskach i w dalszym ciągu przewodniczył jako prezes Zarządowi Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi (1937-1950 i 1961-1973). 28 lutego 1971 roku na zakończenie studiów, w wieku siedemdziesięciu siedmiu lat przyjmuje święcenia kapłańskie.

Warto przeczytać:
Jacek Moskwa: "Antoni Marylski i Laski", Wyd. Znak, Kraków 1685, ISBN 83-7006-090-0

Link do Wikipedii z biogramem ks. Antoniego Marylskiego, z którego zaczerpnięto niniejszą treść.

Kliknij, by powrócić do poprzedniej strony