Lucjan Stępień

Nagrobek

Kliknij obraz, by obejrzeć go w powiększeniu

Biogram

Prof. Lucjan Stępień

Lucjan Stępień (1912-1986) - profesor nauk medycznych, wybitny neurochirurg.

Urodził się 18 grudnia 1912 r. w Osieku koło Staszowa. W Ostrowcu Świętokrzyskim otrzymał maturę w 1932 r. Po odbyciu służby wojskowej został w roku 1933 przyjęty na Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego. Podczas studiów pracował jako demonstrator w Zakładzie Anatomii Opisowej, a od 1936 r. do 1939 r. - był hospitantem w Klinice Chorób Nerwowych UW. Dyplom lekarza otrzymał 10 maja1939 roku.

Od 1 czerwca 1939 r. jako stypendysta Ministerstwa WR i OP przebywał w Klinice Neurochirurgii w Sztokholmie, skąd ze względu na działania wojenne powrócił do kraju 7 września l 939 r. Od listopada 1939 r. do 1 sierpnia 1944 roku pracował na stanowisku asystenta w Oddziale Neurochirurgii Kliniki Chorób Nerwowych w Warszawie. Brał udział w Powstaniu Warszawskim jako lekarz. Od 1 listopada 1944 r. do 20 stycznia 1945 r. był konsultantem neurologicznym i neurochirurgicznym w Powiatowym Szpitalu w Starachowicach. Od 15 lutego 1945 r. do 1 lipca 1945 r. pracował jako neurolog i konsultant neurochirurgiczny w Szpitalu Miejskim w Warszawie. Od 1 lipca 1945 r. do 1 marca 1948 r. był starszym asystentem w Oddziale i w Klinice Neurochirurgii UW. W 1947 r. otrzymał stopień doktora medycyny. Później został adiunktem Oddziału Neurochirurgii Kliniki Chorób Nerwowych Akademii Lekarskiej w Gdańsku. Od 1 czerwca 1948 r. pełnił obowiązki adiunkta Oddziału Neurochirurgii Kliniki Chorób Nerwowych Uniwersytetu Łódzkiego. Jednocześnie był etatowym konsultantem Szpitala Klinicznego WP w Łodzi. W 1951 r. habilitował się na Wydziale Lekarskim AM w Łodzi. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1953 r., a zwyczajnego w 1971 roku. W AMŁ pracował do 30 września 1955 r. Równocześnie od 15 marca 1953 r. pełnił obowiązki kierownika Oddziału Neurochirurgii w Instytucie Psychoneurologicznym w Pruszkowie. W latach 1963 - 1983 był kierownikiem Katedry i Kliniki Neurochirurgicznej AM w Warszawie. Od 1949 r. współpracował z Zakładem Neurofizjologii Instytutu Biologii Doświadczalnej im. Nenckiego.

Był autorem lub współautorem blisko 200 prac naukowych. Sprawował funkcję specjalisty krajowego ds. neurochirurgii. Był członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Neurochirurgów, wieloletnim członkiem Zarządu Głównego, członkiem z wyboru "Harvey Cushing Society".

Odznaczony: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Warszawskim Krzyżem Powstańczym. Dwukrotnie otrzymał nagrodę Naukową I stopnia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej.

Po przejściu na emeryturę w 1983 r. pracował jako neurochirurg i kierownik oddziału w Trypolisie (Libia), gdzie zmarł 3 marca 1986 r.

Link do serwisu Naczelnej Izby Lekarskiej z biogramem prof. Lucjana Stępnia, z którego zaczerpnięto niniejszą treść.

Kliknij, by powrócić do poprzedniej strony